Hoewel we de loonkostenhandicap de voorbije jaren een stukje konden terugdringen, bedraagt die nog altijd 10%. Maar met de ongeziene actuele inflatie, die alleen in ons land automatisch verrekend wordt in de lonen, dreigt een competitiviteitscrisis.

De vakbonden misleiden bewust door systematisch te blijven spreken over de ‘aalmoes van slechts 0,4% loonsopslag’, terwijl men goed weet dat dit bovenop de inflatie komt. Nu die torenhoog is en fors meer oploopt dan verwacht, zullen de uitvloeisels daarvan in de loonontwikkeling voor onze Belgische bedrijven én veel sneller én veel sterker doorwegen (o.a. door tweede ronde-effecten), met nefaste gevolgen voor de competitiviteit van onze bedrijven.

VKW Limburg is niet tegen vrije loononderhandelingen, integendeel. Maar dan wél zonder automatische loonindex. Zoals trouwens in de buurlanden en elders in Europa het geval is. Loonindex zonder loonnorm is economische zelfmoord. Vrijheid van loononderhandelingen en de afschaffing van de automatische index zijn een Siamese tweeling.

Tegelijkertijd blijft de arbeidsmarktkrapte dé grootste uitdaging voor Limburgse bedrijven. De arbeidsmarktkrapte dreigt een ‘nieuwe Noord-Zuid’ te worden met al veel debat en gepalaver, maar geen enkele concrete actie op het terrein. Een van de cruciale elementen hierin is dat het verschil tussen werken en niet-werken onvoldoende groot is om inactieven te motiveren om aan de slag te gaan. Werken moet aantrekkelijker worden. Onder meer door hogere nettolonen, zónder dat de totale loonkost voor de werkgever stijgt.

Zouden we de grote som geld die een mogelijke btw-verlaging op elektriciteit en gas zou kosten niet beter daarin investeren? Is het de taak van de overheid om prijsstijgingen in de markt te compenseren met overheidsgeld? Dan slaan we twee vliegen in één klap: de werkende bevolking (die meestal niet kan genieten van een sociaal tarief) krijgt ademruimte om de sterk gestegen energiefactuur de baas te kunnen én we maken werken weer een stuk aantrekkelijker.

Tenslotte kunnen vrije loononderhandelingen in bedrijven ook meer ruimte bieden om bepaalde jobs aantrekkelijker te maken. Daarbij kunnen we afstappen van de idee dat iedereen zijn loon in gelijke mate moet zien doorstijgen. Loopt iemand er de kantjes af of presteert een medewerker bovenmaats? Veel ruimte heeft een werkgever vandaag niet om die laatste te honoreren en de ander wat minder. Tegelijk biedt dat ook ruimte om niet alle looncategorieën per sé over dezelfde kam te scheren.

Lees het volledige interview online of hieronder.