In een reactie op dit 11de Limburgs Arbeidsmarktrapport stellen Ruben Lemmens, gedelegeerd bestuurder VKW Limburg en Bart Lodewyckx, gedelegeerd bestuurder UNIZO Limburg:
“De afgelopen 12 maanden stond de jobgroei bij onze Limburgse bedrijven voor het tweede jaar op rij op een eerder laag pitje. Toch waren er nog meer bedrijven die jobs bij creëerden. Positief is zeker ook dat veel van onze bedrijven het komende jaar nog jobgroei zien. En dit ondanks de aanhoudende moeilijke economische omstandigheden. Dit bewijst nog maar eens de veerkracht, ambitie en gedrevenheid van onze bedrijven. Onze ondernemers blijven, samen met hun medewerkers, moedig doorgaan en werken aan de toekomst.”
“Maar zelfs als bedrijven geen personeelsgroei verwachten, staat dat nog niet gelijk aan geen vacatures hebben. Het vinden van medewerkers blijft een knelpunt. De arbeidsmarktkrapte wordt er nauwelijks minder op. Nog altijd heeft meer dan 3 op 4 Limburgse bedrijven problemen om vlot medewerkers te vinden, hun nieuwe vacatures in te vullen of in vervanging te voorzien. Geen goed nieuws voor toekomstige investeringsbeslissingen, want maar liefst 2 op de 3 bedrijven zien zich in hun noodzakelijke groei geremd juist door een gebrek aan personeel.”
“Daarom blijven we hameren op krachtige maatregelen die de concurrentiekracht van onze bedrijven optillen en de knelpunten en handicaps aanpakken op vlak van kostencompetitiviteit, nutteloze administratieve overlast en de stroeve werking van onze arbeidsmarkt. We hebben vooral nood aan een werkzamere arbeidsmarkt: meer mensen áán het werk én een arbeidsmarkt die béter wérkt.”
“Onze provincie scoorde de voorbije jaren relatief goed op vlak van werkzaamheidsgraad. Nooit eerder waren er in Limburg meer mensen aan de slag, maar we komen dan ook van erg ver. Per 100 personen tussen 20 en 64 jaar zijn er vandaag in Limburg nog altijd maar 76 aan het werk. 24% van de bevolking op beroepsactieve leeftijd is dus niét aan het werk en slechts een miniem deel daarvan zoekt naar werk. Er is dus nog een groot potentieel.”
“De Limburgse bedrijfsleiders en ondernemers zijn unaniem: zolang het verschil tussen werken en niet-werken niet drastisch wordt verhoogd, blijft de beoogde werkzaamheidsgraad van 80% of liefst nog meer een utopie. Werken moet meer beloond worden. Door de werknemersbijdragen te verlagen, zodat werknemers netto meer overhouden van hun brutoloon, en door de kloof met uitkeringen en alle daarbij horende sociale tarieven en kortingen veel verder uit te diepen. Onze bedrijven wijzen echter ook op een kwalitatief probleem: vaak vormen de competenties en de motivatie van kandidaten een struikelblok bij het invullen van vacatures.”
“Vandaar onze oproep aan de federale regeringsonderhandelaars om eindelijk onze arbeidsmarkt fundamenteel te veranderen. De recepten zijn gekend en hebben onze ondernemers in dit rapport nog eens opgelijst: de werkloosheid beperken in de tijd, een lagere belastingdruk op arbeid, aanpak van de automatische loonindexering, lagere ontslagkosten, meer flexibiliteit, focus op opleiding, sterk onderwijs en levenslang leren, snellere opvolging en begeleiding van niet-actieven,…. Het wordt tijd om uit te serveren.”